Al vanaf jongs af aan ging ik graag naar opa en oma toe om in de tuin te spelen. Opa en oma woonden op de dijk, in een groot huis. De achtertuin liep helemaal over de dijk naar beneden. Na de dijk lag nog een stuk tuin, dat ongeveer vijftien meter lager lag dan het huis zelf. De achtertuin lag aan de golfbaan en een klein stukje vaarwater. Dit vaarwater liep dwars door het golfterrein heen. Opa was het meest met de tuin bezig. Hij had een zelfgemaakt tuinhuisje. Hieraan had hij een kippenhok gebouwd. Toen ik wat ouder werd kon ik steeds meer in de tuin spelen. Opa bouwde een schommel voor mij, en zette ook een trampoline neer. Dit was allemaal extra lief omdat zijn tuin eigenlijk heel belangrijk voor hem was, voornamelijk zijn planten. Hij was vaak uren in de tuin te vinden. De heg bijknippen, of de rozen wateren. Dit bracht hem veel vreugde, en hij kon hierbij lekker bewegen. Naarmate hij ouder werd, werd hij steeds slechter te been. De lange trap naar beneden werd moeizamer. Mijn ouders besloten dat het beter was om te gaan verhuizen.
Naar het centrum
Opa en oma wilde niet weg uit de stad waar ze al woonden. Hier hebben ze hun hele leven doorgebracht en een echte band mee opgebouwd. Vlakbij het ziekenhuis in het centrum van de stad werd een nieuwe appartementencomplex gebouwd. Deze had een goeie lift. Vanaf de lift was het maar vijf meter lopen naar de voordeur van hun nieuwe huisje. Het appartement had een balkon, zodat opa nog steeds af en toe wat kon tuinieren. Opa werd een tijdje ziek, maar omdat hij slecht te been was werd hij vaak opgehaald en gebracht naar het ziekenhuis. Dit was eigenlijk niet nodig, want het was niet ver lopen. Bovendien kon oma nog goed lopen en opa begeleiden.
Steun tijdens het lopen
In huis werd het voor opa ook steeds moeilijker om zich rond te bewegen. Opa was een beetje koppig, en hield lang vol dat het nog prima ging. Na een gesprek hebben we hem toch kunnen overtuigen om steun te zoeken tijdens het lopen. Een rollator is dan al snel de beste optie. Opa moest er een beetje aan wennen. Na een tijd kon hij zelfstandig naar het ziekenhuis voor zijn check-ups. Ook kon hij veel makkelijk naar het balkon komen. Hij werd hier erg blij van, want zijn plantjes betekende veel voor hem. Mijn ouders waren hierdoor ook een stuk rustiger, want ze zagen dat opa meer op zijn gemak was.